රාජකීය විද්යාලය කියන්නේ මහ විසාල පාසලක්. රීඩ් මාවතේ ඉඳලා විශ්ව විද්යාල මාවත වෙනකම් මේ පාසල විශාලයි. කොටින්ම කොළඹ නගර සීමාව ඇතුලේ තියෙන විශාලම ඉඩම් වලින් එකක්. බඩා ගේ උසස් පෙළ පන්ති තිබුණේ රීඩ් මාවතට මූණලා තියෙන පුරාණ ගොඩනැගිල්ලේ. පන්තියේ කවුළුවෙන් එළිය බැලුවාම කෙලින්ම පේන්නේ රීඩ් මාවත සහ තුරඟ තරඟ පිටිය (දැන් නම් රේස් කෝස් එක අයින් කරලා). උසස් පෙළ ගොඩනැගිල්ලට කෙළින්ම පහළින් තියෙන්නේ පැසිපන්දු පිටි. එක වර තරඟ තුනක් ක්රීඩා කරන්න පුළුවන් විදියේ පැසි පන්දු පිටි තුනක් එතන තිබුණා. (ඔය පින්තූරේ පේන වේදිකාව හදල තියෙන්නේ පැසි පන්දු පිටියේ. ඔය පේන ගොඩනැගිල්ලේ උඩු මාලයේ තමයි අපේ පන්ති තිබුණේ) මේ කතාවට සම්බන්ධ කාලය එන කොට අපි උසස් පෙළ අවසන් වසරේ. ඒ කාලෙම පැසි පන්දු ශූරතාවක් පැවැත්වුණා. ඒකට විවිධ කණ්ඩායම් රට වටෙන්ම ඇඉත් හිටපු අතර කාන්තා පාසල් කණ්ඩායම් සෑහෙන ගාණකුත් සහභාගි වුණා. තරඟාවලියේ විශාල කම නිසාම උදේ වරුවේ ඉඳන් තරඟ පැවැත්වුණා.
පැසි පන්දු ක්රීඩා කරන්නේ කොට කලිසම් ඇඳගෙන බව ආයෙත් කියන්න ඕන නෑනේ. ඒ නිසාම ගුරුවරු පොඩක් එහා මෙහා වෙච්ච ගමන්ම අපි කලේ ජනේලය ගාවට වෙලා කෙල්ලන්ගේ "ගල්" බලන එක. අපේ කතාවේ කතා නායකයා ඇනා (ඉබෝලා ඇනාම තමා). උදේ 7.00 වෙද්දී පාසලට එන අපි, උදේ 7 - 7.30 ඇතුලේ කට්ටිය ඇඟ උණුසුම් වීමේ ව්යායාම කරනවා බල බල උණුසුම් වෙනවා.
අපිට උද්භිද විද්යාව ඉගැන්නුවේ මාලතී ප්රනාන්දු කියල හඳුන්වන ප්රසිද්ධ ගුරුතුමිය. පන්තියේ ඉගෙන ගන්න ළමයින්ට තම්න්ගේ ටියුෂන් පන්තියට ඒන එකේ ඕන කමක් නෑ කියන තරමටම ඇය උනන්දුවෙන් ඉගැන්නුවා. ඒ වගේම අපේ වයසට කිට්ටු වයසේ දරුවන් දෙදෙනෙක්ගේ මවක් විදියට අපි කරන දේවල් හිනා වෙලා ඉවසා ගෙන හිටියේ "කොල්ලෝ ඔහොම තමයි" කියල කියන ගමන්. ඔන්න ඉතින් මාලතී ගුරුතුමියත් පන්තියට හෙමින්ම ආවේ පාඩම පටන් ගන්න. ඇය එනවා දැකපු අපි දඩි බිඩියේ අපේ පුටු වලට දුවලා ගියත් ඇනා තවමත් බඩු බල බල කොණ්ඩේ පීරනවා. අපි පුටු වලට දුවල ගිහිපු සද්දෙවත් ඇනාට ඇහුණේ නෑ. අපේ ගුරුතුමියත් හෙමින්ම ඇනා ලඟට ගිහින් පිටට පොඩි තට්ටුවක් දැම්ම. "වද නොදී බලන එකක් බලනවකො, තට්ටු දාල ආතල් කඩන්නෙ නැතුව" කියල ඇනා කිව්වේ අපි තට්ටුවක් දැම්ම කියල හිතාගෙන. "ආ එහෙනම් බලල ඉවර වෙලාම එන්ඩකෝ" කියාගෙන ගුරුතුමිය ගුරු මේසේ ගාවට ගියේ පාඩම පටන් ගන්න. අපිට හිනා වෙලාම ඇප නෑ.
පැසි පන්දු ක්රීඩා කරන්නේ කොට කලිසම් ඇඳගෙන බව ආයෙත් කියන්න ඕන නෑනේ. ඒ නිසාම ගුරුවරු පොඩක් එහා මෙහා වෙච්ච ගමන්ම අපි කලේ ජනේලය ගාවට වෙලා කෙල්ලන්ගේ "ගල්" බලන එක. අපේ කතාවේ කතා නායකයා ඇනා (ඉබෝලා ඇනාම තමා). උදේ 7.00 වෙද්දී පාසලට එන අපි, උදේ 7 - 7.30 ඇතුලේ කට්ටිය ඇඟ උණුසුම් වීමේ ව්යායාම කරනවා බල බල උණුසුම් වෙනවා.
අපිට උද්භිද විද්යාව ඉගැන්නුවේ මාලතී ප්රනාන්දු කියල හඳුන්වන ප්රසිද්ධ ගුරුතුමිය. පන්තියේ ඉගෙන ගන්න ළමයින්ට තම්න්ගේ ටියුෂන් පන්තියට ඒන එකේ ඕන කමක් නෑ කියන තරමටම ඇය උනන්දුවෙන් ඉගැන්නුවා. ඒ වගේම අපේ වයසට කිට්ටු වයසේ දරුවන් දෙදෙනෙක්ගේ මවක් විදියට අපි කරන දේවල් හිනා වෙලා ඉවසා ගෙන හිටියේ "කොල්ලෝ ඔහොම තමයි" කියල කියන ගමන්. ඔන්න ඉතින් මාලතී ගුරුතුමියත් පන්තියට හෙමින්ම ආවේ පාඩම පටන් ගන්න. ඇය එනවා දැකපු අපි දඩි බිඩියේ අපේ පුටු වලට දුවලා ගියත් ඇනා තවමත් බඩු බල බල කොණ්ඩේ පීරනවා. අපි පුටු වලට දුවල ගිහිපු සද්දෙවත් ඇනාට ඇහුණේ නෑ. අපේ ගුරුතුමියත් හෙමින්ම ඇනා ලඟට ගිහින් පිටට පොඩි තට්ටුවක් දැම්ම. "වද නොදී බලන එකක් බලනවකො, තට්ටු දාල ආතල් කඩන්නෙ නැතුව" කියල ඇනා කිව්වේ අපි තට්ටුවක් දැම්ම කියල හිතාගෙන. "ආ එහෙනම් බලල ඉවර වෙලාම එන්ඩකෝ" කියාගෙන ගුරුතුමිය ගුරු මේසේ ගාවට ගියේ පාඩම පටන් ගන්න. අපිට හිනා වෙලාම ඇප නෑ.